O MUZEUM

Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze należy do najstarszych placówek muzealnych na terenie Środkowego Nadodrza. Powstało na początku lat 20. XX wieku jako niemieckie Heimatmuseum, realizując modną wówczas ideę regionalizmu i dążyło do udokumentowania historii “małej ojczyzny”. Jego powojenne losy zaczynają się pod koniec 1945 r., kiedy to w oparciu o zbiory dawnego Heimatmuseum utworzono Muzeum Miejskie, które w końcu lat 60. otrzymało obecną nazwę Muzeum Ziemi Lubuskiej.  Decyzją Ministra Kultury i Sztuki 18 maja 1998 roku Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze wpisane zostało do Państwowego Rejestru Muzeów. MZL jest instytucją podległą Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego. Obok wystawiennictwa Muzeum Ziemi Lubuskiej prowadzi również szeroką działalność edukacyjną, badawczą, naukową oraz wydawniczą.

Obecnie artystyczno-historyczne zbiory Muzeum Ziemi Lubuskiej, związane z regionem i o ponadregionalnym pochodzeniu, datowane od średniowiecza po współczesność, liczą ponad 17 000  eksponatów. Znajdują się wśród nich wysokiej rangi jednostkowe zabytki, a także cenne kolekcje prezentowane na stałych wystawach i czasowych ekspozycjach.

Działalność instytucji koncentruje się wokół problematyki związanej z historią i sztuką. W trakcie realizacji znajdują się stałe ekspozycje poświęcone dziejom miasta od średniowiecza po czasy współczesne, z podkreśleniem istotnej roli budowania lokalnej tożsamości. Muzeum może poszczycić się ogromną dynamiką, czego dowodem jest bardzo bogata i interesująca oferta wystaw czasowych.

DZIAŁY MERYTORYCZNE MZL:

Dział Sztuki Współczesnej,  Dział Sztuki Dawnej, Dział Historyczny, Dział Winiarski, Dział Fotografiki i Informacji Medialnej, Dział Oświatowy, Dział Wydawniczy.

ZBIORY

Sztuka współczesna – malarstwo, rysunek, rzeźba, ceramika, tkanina artystyczna od 1918 r. po czasy najnowsze; prace artystów międzywojennych: m. in. O. Boznańskiej, L. Chwistka, St. I. Witkiewicza, Z. Pronaszko, T. Makowskiego, J. Cybisa; okresu socrealizmu; m. in.  A. Strumiłło, A. Kenara, M. Maliny, prace artystów z  Ogólnopolskiej Wystawy Młodej Plastyki w Arsenale m. in. M. Oberländnera, F. Starowieyskiego, T. Pągowskiego, G. Obremba; prace z wystaw „Złotego Grona” i Biennale Sztuki Nowej; kolekcje plastyki Lubuskiej, m. in. kolekcje K. Felchnerowskiego, A. Gordona, H. Gwizdały, M. Szpakowskiego, A. Gapińskiej-Myszkiewicz. W zbiorach znajdują się też pojedyncze dzieła J. Sterna, M. Jaremy, T. Kantora, K. Mikulskiego i W Hasiora.


Sztuka dawna – rzeźba, malarstwo, grafika, rzemiosło artystyczne od średniowiecza do poł. XX wieku. Szczególnie cenne: zbiory rzeźby od XIV do XIX w. m. in. śląska rzeźba późnogotycka (dzieła Mistrza z Gościszowic), zbiór XVIII-wiecznych obrazów z warsztatów śląskich: portret mieszczański, ikonografia Zielonej Góry, kolekcja ikon rosyjskich (blisko 300). Najbogatszy ilościowo dział rzemiosła artystycznego tworzy zbiór porcelany, zegarów mechanicznych, konwisarstwa śląskiego, kowalstwa, złotnictwa oraz zabytków techniki.

Winiarstwo – zabytki o tematyce winiarskiej z zakresu sztuki i rzemiosła artystycznego: m. in. zespól XVIII i XIX –wiecznych urządzeń do produkcji wina, szkło artystyczne  i użytkowe od XVIII do XX w., w tym zbiór XVIII-wiecznych pucharów polskich z hut urzecko-nalibockich oraz szkło z hut śląskich XIX w. i czeskich, zbiory cyny i kamionki, kolekcja ekslibrisów o tematyce winiarskiej, a także współczesne malarstwo tematycznie związane z winiarską tradycją regionu.

Historia miasta i regionu – zabytki historyczne ze szczególnym uwzględnieniem Środkowego Nadodrza, zabytki kultury materialnej związane z historią miasta i regionu, m. in. zbiory kartograficzne, sfragistyczne pieczęcie miejskie od XVII do XX w.), kolekcja zielonogórskich pocztówek oraz dokumenty historii najnowszej regionu (m. in. kolekcja sztandarów). W gabinecie numizmatycznym – monety, banknoty polskie oraz ziem z Polską historycznie związanych, w tym kolekcja zielonogórskich banknotów zastępczych; medale z terenu Środkowego Nadodrza.