Wieża Bismarcka W Wilkanowie

Opis

 

Wieża położona jest na najwyższym wzniesieniu Wału Zielonogórskiego oraz Wzgórz Piastowskich na wys. 221 m n.p.m. Mieści się ona
w
Wilkanowie i jest to jedna z 17
z prawdopodobnych 40 wież Bismarcka, które zachowały się w Polsce.

W opracowaniu Mirosława Kuleby czytamy m. in. o tym, że:

"(...)W 1902 roku, w lesie pod Wilkanowem, wzniesiono jeden z najciekawszych obiektów turystycznych w okolicy - Wieżę Bismarcka.

Ceglana konstrukcja stanęła na szczycie Góry Wilkanowskiej, najwyższego wzniesienia Wału Zielonogórskiego, a zarazem północnej części Dolnego Śląska i ziemi lubuskiej, sięgającego 221 m n.p.m. Niemcy nazywali ją Meiseberg (die Meise - sikora).

Po śmierci Otto von Bismarcka (1898 r.), który zjednoczył państwa niemieckie
i uczynił nową Rzeszę europejskim mocarstwem, w całych Niemczech zapanowała moda na wznoszenie charakterystycznych wież. Byty to swoiste pomniki wdzięczności dla „żelaznego kanclerza". Obowiązujące wzorce architektoniczne, nawiązujące do zabytków starogermańskich i gotyckich, opracował Wilhelm Kreis
z Duesseldorfu.

Wieża w Wilkanowie powstała z inicjatywy Stowarzyszenia Przemysłu i Ogrodnictwa
z niemieckiego Gruenbergu. Była to elitarna organizacja zielonogórskich konserwatywnych polityków, zamożnych kupców, fabrykantów
i producentów wina, obchodząca właśnie swoje 75-lecie. Konstrukcję zaprojektował miejski inspektor budowlany Albert Severin. Wykonawstwo powierzono mistrzowi murarskiemu Carlowi Muehle. Kamień węgielny został położony 1 kwietnia 1902 r. Uroczyste otwarcie wieży odbyło się po niespełna pięciu miesiącach, 28 sierpnia 1902 r. Wysokość wieży wynosi 20 metrów. Do środka prowadzi przedsionek zbudowany na planie kwadratu, ze schodkowym szczytem i dwuspadowym daszkiem krytym ceramiczną dachówką. Nad wejściem umieszczono napis „Erbaut 1902/Gewerbe- und Gartenbau-/Verein zu Gruenberg" (Zbudowano
w 1902, Stowarzyszenie Przemysłu i Ogrodnictwa
w Zielonej Górze). Wyżej, w wykuszu wystającym z lica wieży, znajdował się medalion z głową Bismarcka i jego herb, wykonane w fabryce kamieni sztucznych A. Ribbecka, dzisiaj zastąpione przez emblemat Lasów Państwowych.

Do platformy widokowej prowadzą schody wewnętrzne. Na szczycie była niegdyś zamontowana miedziana misa ogniowa o średnicy 60 cm, w której z okazji germańskich uroczystości rozpalano ognie bengalskie, służące do iluminacji wieży.
Z tarasu widokowego na szczycie wieży, teraz przeszklonego i krytego płaskim dachem, można oglądać rozległą panoramę, a przy dobrej pogodzie - zobaczyć na horyzoncie Głogów, oddalony o około 60 km. Nawet kiedy wzrok tak daleko nie sięga, można sobie obejrzeć
Nowogród Bobrzański i Kożuchów, a także kilkanaście okolicznych wiosek, tonących w zielonym morzu sosnowych borów.

Dzisiaj wieża pełni rolę punktu obserwacyjnego, gdzie leśnicy czuwają nad bezpieczeństwem pożarowym lasu. Spełnia także funkcje telekomunikacyjne. Nie jest to już jednak najwyższa budowla w tej okolicy, na Górze Wilkanowskiej ustawiono bowiem maszt przekaźnikowy należący do Polskich Sieci Nadawczych sp. z o.o.
w Warszawie. Stalowa ażurowa konstrukcja ma wysokość 75 metrów. Odbiór techniczny obiektu, wykonanego przez firmę „Diament", nastąpił w listopadzie 2000 r.(...)"

 

Źródło informacji: www.swidnica.zgora.pl