Kursko

Opis

KURSKO (Kurzig), wieś letniskowa, przy lokalnej drodze do Goruńska, ok. 10 km na zachód od Międzyrzecza i 3 km na północ od drogi z Międzyrzecza do Sulęcina. PKS. Sklepy.

Wieś dzieli się na dwie osady: Stare Kursko, położone na wysokim, zachodnim zoboczu rynny nad Jeziorem Kurskim, oraz Nowe Kursko, położone nieco dalej na południowy-zachód, przy nieczynnej linii kolejowej. Wieś jest pięknie położona w strefie malowniczych pagórków morenowych, otoczona lasami i wodami. W okolicy zachowały się pozostałości umocnień Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego (m.in. grupa warowna Shill z podziemnymi koszarami i forteczny most obrotowy).

Miejscowość o średniowiecznej metryce, wzmiankowana w 1260 roku.  W Kursku


Widok pałacu w dobie świetności i współcześnie

znajduje się pałac wzniesiony dla Kalckreuthów w końcu XVII wieku, rozbudowany około 1870 roku. Usytuowana w parku krajobrazowym rezydencja wzniesiona została na rzucie prostokąta. Jego wyższa partia środkowa jest dwukondygnacyjna, wieńczący ją trójkątny ogzymsowany szczyt. Partie boczne są niższe, urozmaicone przybudówkami w formie narożnych wież (okrągłej i wielobocznej).
W XVII i początkach XVIII wieku Kursko należało do rodziny Bronikowskich. Portrety trumienne Zygmunta Bronikowskiego, jego żony Anny z Dziembowskich  oraz ich dzieci  są ozdobą kolekcji muzeum w Międzyrzeczu.
W południowej części wsi, zwanej Nowym Kurskiem znajduje się "nowy" zbór z 1938 roku i podcieniowy budynek remizy strażackiej z początku XX wieku, częściowo szachulcowy.


Jezioro Kursko o powierzchni 77 ha i maksymalnej głębokośći ok. 9 m. Przez akwen przepływa Struga Jeziorna łącząc je z jeziorami Długim, Chycińskim i Zalewem Bledzewskim. Jezioro jest bardzo rybne, ale nie ma tu dobrych miejsc kąpielowych.

Opracowano na podstawie strony
http://www.informix.gower.pl/miedzyrzecz_strony/kursko/kursko.htm
i przewodnika Pojezierze Lubuskie J. Krajniaka
Zdjęcia w galerii Staszek Pietkiewicz