Lasocin

Opis

Ślady osadnictwa w okolicy Lasocina (niem. Lessendorf) sięgają czasów młodszej epoki kamienia. Badania archeologiczne potwierdziły istnienie w tym czasie neolitycznej osady. Kolejne potwierdzone ślady datują się na okres tzw. kultury łużyckiej (cmentarzysko z I w. p.n.e). Sama wieś powstała prawdopodobnie na przełomie XII i XIII w. Po raz pierwszy Lasocin wzmiankowany jest w 1220 r. (Lessotindorf). Na początku XIV w. w dokumentach księcia głogowskiego Henryka III pojawia się wielokrotnie postać Sułka z Lasocina koło Kożuchowa (Heinrich Sulke von Lessotendorf) - późniejszy kasztelan zbąszyński i wojewoda poznański (1306 r.). W końcu XIV w. wieś stanowiła własność Siegfrieda von Kottwitz, w 1473 r. wymienia się Nickela von Kottwitz.

W XV stuleciu Lasocin był podzielony i częścią wsi władała rodzina von Promnitz. W 1518 r. Hans von Kottwitz sprzedał swoją część wsi braciom von Promnitz - Kaspar pełnił funkcję kapitana powiatu kożuchowskiego, Balthasar został biskupem wrocławskim. Jednak już po 1561 r. Lasocin przeszedł na własność rodziny von Landskron. Ostatniemu przedstawicielowi tego rodu - Hansowi Rudolfowi von Landskron przypisuje się budowę pałacu. Okazałą rezydencję wzniesiono prawdopodobnie w latach 1679 - 89. Architektura barokowego pałacu zdradza duże podobieństwo do żagańskiej siedziby Lobkowiców. Niewykluczone, że do budowy obiektu zatrudniono tych samych budowniczych. W pobliżu pałacu założono park i wzniesiono zabudowania folwarku. Niedługo po zakończeniu budowy własność ziemska przeszła we władanie hrabiów von Globen. Nowi właściciele dokonali pierwszej przebudowy pałacu. Na początku XVIII w. do środkowej fasady dostawiono portal balkonowy z kartuszem herbowym. Kolejna zmiana właściciela nastąpiła w 1763 r. Majątek zakupił emerytowany pułkownik armii pruskiej Lewin August von Dingelstädt. Po jego śmierci posiadłość ziemska przypadła jego siostrzeńcowi pułkownikowi von Lehsten - Dingelstädt. Prawdopodobnie za jego rządów powiększono znacznie okoliczny park, złożono dwa połączone ze sobą stawy, jeden ozdobny z wyspą, drugi hodowlany. W połowie XIX wieku w centralnej części dachu rezydencji wzniesiono neogotycką wieżyczkę z zegarem.

W 1845 r. Lasocin zamieszkiwało 400 mieszkańców (60 domów), w skład folwarku wchodziły - olejarnia, wiatrak i gorzelnia, wieś posiadała szkołę ewangelicką. We władaniu rodziny von Dingelstädt majątek pozostawał do 1870 r. Po tej dacie właścicielem był Franz Ebhardt, a od 1910 r. Maximilian von Prittwitz - Gaffon, którego syn Hans Henning opuścił majątek w końcu 1944 r. Ostatni właściciele na początku XX w. dokonali kolejnej przebudowy pałacu, zlikwidowali wieżyczkę, a nad wejściem głównym nadbudowali neobarokową wstawkę z zegarem. Po II wojnie światowej pałac użytkowany był przez utworzony w folwarku PGR. Po likwidacji gospodarstwa (koniec XX w.) pałac przeszedł w ręce prywatnego właściciela. W Lasocinie mieszkają dziś 223 osoby. We wsi działa Koło Gospodyń Wiejskich oraz świetlica terapeutyczna.