Stary Staw (niem. Teichhof) – wieś położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Nowa Sól, otoczona lasami, obok wsi przepływa rzeka Czarna Struga.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Historia

Teichhof (1791), Teich (1937).

Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z końca XVIII w. Jednak jej początki należy przenieść na XVI - XVII w. W tym czasie osada wchodziła w skład majątku ziemskiego w Otyniu, pierwotnie - własność rodu von Rechenberg, a od 1649 r. zakonu jezuitów. W 1791 r. Stary Staw stanowił uposażenie Królewskiego Instytutu Szkolnego, który powstał w Otyniu po kasacie zakonu jezuitów. W tym czasie wzmiankowano folwark, 6 zagrodników, 4 komorników, młyn wodny - w sumie 15 zabudowań i 83 mieszkańców. W połowie XIX w. właścicielką majątku była księżna żagańska Dorota de Talleyrand-Perigord, a wieś składała się z folwarku, 16 gospodarstw i szkoły katolickiej - 116 mieszkańców. Funkcjonowały 2 młyny - wiatrowy i nowo wybudowany nad Czarną Strugą młyn wodny - Altkussermühle.
W 1915 r. wieś zamieszkiwało 98 osób (5 ewangelików). Na początku XX w. wzniesiono nowy budynek szkoły. Po 1945 r. we wsi powstało kilka nowych zabudowań mieszkalnych i gospodarczych. W 2000 r. wieś zamieszkiwały 82 osoby, znajdowało się w niej 19 gospodarstw rolnych oraz 2 zakłady usługowe i produkcyjne (obróbka kamienia i ozdób z drewna).

Źródło informacji: http://www.turystyka-powiat-nowosolski.info.pl/index.php?title=Stary_Staw